خار پاشنه غالباً نتیجه کشیدگی بیش از حد رباط‌ها و عضله‌های کف پا است، که کشش آرنگ کف پا و پارگی مکرر (عادتی) غشاء پوشاننده استخوان پاشنه را در پی دارد. خار پاشنه در میان ورزشکارانی بسیار شایع است که در برنامه تمرینی و ورزشی‌شان دویدن و پریدن بسیار وجود دارد.

شایع ترین عامل خطر برای ایجاد خار پاشنه، فاسیا پلانتار است. التهاب بافت پیوندی است که کف پا را پشتیبانی می کند. این بیماری می تواند در اثر خستگی بافت یا عوامل بیولوژیکی ناشی از تنش بیش از حد در قوس کف پا ایجاد شود.

عامل‌های خطر خار پاشنه عبارت‌اند از:

1. گام برداشتن به شیوه‌ای غیرطبیعی که فشار زیادی را بر استخوان پاشنه، رباط‌ها و اعصاب پاشنه تحمیل کند.
2. دویدن یا راه رفتن سریع به ویژه روی سطوح سخت
3. به پا کردن کفش‌هایی که اندازه پا نیستند و یا نامناسب هستند، به ویژه کفش‌هایی که قوس کف پا را به خوبی حمایت نمی‌کنند.
4. اضافه وزن و چاقی نامناسب یا غیر اندازه

دیگر عامل‌های خطر مرتبط با آرنگ کف پا عبارت‌اند از:

1. افزایش سن که کاهش انعطاف‌پذیری آرنگ کف پا و نازک شدن لایه چربی محافظ پاشنه را به دنبال دارد.
2. دیابت
3. اکثر ساعات روز را سر پا بودن
4. انجام فعالیت‌های جسمی سنگین در دفعات متوالی
5. صافی کف پا یا زیاد بودن قوس